Laatst vroeg iemand me: “Waarom noem je het eigenlijk verandercommunicatie en niet gewoon change management?” En daarna nog iets als: “Wordt je vijver dan niet groter?” Goede vraag. Zo’n vraag waar je een beetje van gaat fronsen. Niet omdat je het niet weet, maar omdat het zo fundamenteel is. Want ja, in de praktijk werk ik met gedrag, strategie, organisatieverandering, leiderschap, ritme, patronen, rollen en feedbackloops. Dingen die je prima onder ‘change management’ kunt vangen. En tóch blijf ik het verandercommunicatie noemen. Niet omdat ik minder doe. Maar omdat ik precies weet wat ik scherp wil stellen. In deze blog vertelt Janna De Cort, Hoofd Communicatie & Strategie bij Funk-e, waarom ze vasthoud aan de term verandercommunicatie – en nee, dat is niet kleiner dan change management.
Communicatie als bijzaak
In veel organisaties is communicatie nog steeds het sluitstuk van verandering. Eerst komt de strategie. Dan de implementatie. En pas daarna: “Kun jij dit even laten landen?”
Alsof communicatie een vertaalmachine is. Of een sausje dat je er op het eind overheen giet zodat het beter smaakt.
Maar dat is precies waarom ik het verandercommunicatie blijf noemen. Omdat ik geloof dat communicatie niet naast de verandering staat, maar erin. Niet als afzender. Maar als ontwerper van betekenis.
Communicatie ís de verandering
Verandercommunicatie – als je het goed doet – gaat niet over zenden. Het gaat over:
- Taal die ruimte maakt, of juist iets afbakent
- Vorm die aanzet tot gedrag
- Gesprekken die oude patronen doorbreken
- Ritme dat mensen veilig laat landen in de nieuwe situatie
- Structuur die helder maakt wat eerst vaag bleef
Dat is geen verpakking. Dat is de kern.
Communicatie is de lijm tussen het zichtbare en het onzichtbare. Tussen wat er verandert in het organogram, en wat mensen daarvan voelen in de teammeeting op dinsdag.
We doen méér dan praten
Er is een misvatting dat communicatie “alleen maar” woorden zijn. Maar verandercommunicatie werkt met gedrag, symboliek, timing, onuitgesproken sentiment, leiderschapsdynamiek, rituelen en informele feedbackloops.
We bouwen geen campagne. We bouwen mee aan het systeem.
En ja – dat raakt aan change management. Sterker nog: we werken er vaak mee samen. Maar niet als kopie. Als tegenhanger. Als verbinder. Als versneller.
Dus waarom geen change manager?
Omdat ik geen plannen implementeer. Ik geef ze betekenis. Ik ontwerp de context waarin mensen iets nieuws durven, kunnen en willen doen.
En natuurlijk, ik zou mezelf change manager kunnen noemen. Want ik werk midden in verandering, samen met mensen, strategie, gedrag, ritme en leiderschap. Maar het is niet mijn woord.
Niet omdat ik dat werk niet belangrijk vind – integendeel. Maar omdat mijn blik begint bij communicatie: bij de vraag wat mensen nodig hebben om te begrijpen, te voelen en te durven veranderen.
Dat is de bril waarmee ik kijk. Niet vanuit de hele verandering, maar vanuit het stuk dat over betekenisgeving gaat. Over gedrag tussen de regels. Over de energie in de zaal, de taal die schuurt, de stilte in een team.
Als ik mezelf change manager zou noemen, loop ik het risico dat mijn rol verdwijnt in een bredere taakomschrijving – en dat zou zonde zijn. Want juist die specifieke blik, dáár zit mijn toegevoegde waarde.
Ik kijk naar het gedrag tussen de regels. Naar de stilte in de teamsessie. Naar dat ene moment waarop iemand zegt: “Oh… dus het mag écht anders?”
Daar zit verandering.
We hebben elkaar nodig
En nee – dit is geen sneer naar change managers. Ik werk met ze. Graag zelfs.
Want veranderen vraagt om meerdere blikken. Niet omdat één blik tekortschiet, maar omdat verandering zelden één verhaal kent.
De één ziet het proces, de ander het patroon. De één denkt in stappen, de ander in sentiment. En samen zie je méér.
Daarom blijf ik verandercommunicatie zeggen. Niet om afstand te nemen van change management – maar om mijn eigen focus te markeren. Ik kijk naar de laag van betekenis: hoe mensen voelen, twijfelen, doorvragen, afhaken of juist aanhaken.
Niet als zender, maar als vertaler. Niet als begeleider van het proces, maar als ontwerper van het moment waarop mensen denken: “Aha. Dus dit gaat ook over mij.”
We hoeven elkaars taal niet over te nemen. Maar we moeten hem wél begrijpen.
Daarom blijf ik verandercommunicatie zeggen
Niet uit gewoonte. Maar uit overtuiging.
Omdat het me elke dag dwingt om na te denken over wat mensen echt nodig hebben om te veranderen. Omdat het me scherp houdt: niet meer ruis, maar meer ruimte. Niet meer woorden, maar betere woorden.
En omdat ik geloof: taal maakt gedrag mogelijk. En gedrag maakt verandering voelbaar.
Werk jij aan verandering?
Zoek je iemand die geen praatje maakt, maar het gesprek zó ontwerpt dat er iets écht in beweging komt? Bij Funk-e geloven we dat communicatie niet naast de verandering staat, maar erin. Dat we geen campagnes bouwen, maar meebouwen aan het systeem. Neem contact met ons op voor een vrijblijvend gesprek over hoe verandercommunicatie jouw organisatie kan helpen om echt te bewegen.
Mogen we je blijven inspireren? Abonneer je dan op onze blogs of volg onze LinkedIn-pagina. Zo ben je altijd op de hoogte van de nieuwste inzichten en mooiste praktijkvoorbeelden.
Door Janna De Cort, Hoofd Communicatie & Strategie bij Funk-e
